Plonką nazywano szeroki, płaski kamień. Służył jako podstawowy element prowizorycznej pułapki na mniejsze ptaki. Pod kamieniem podpartym patyczkiem z jadalną przynętą ptaszek szybko zostawał uwięziony. Pułapkę ustawiano na progach wyższych okien. Najbardziej cenionym łupem były ptaki z rodzaju drozdów, a najczęstszymi łowcami starsze kobiety. Powodem polowania był głód, ale także względy kulinarne.